شعر ترکی آذربایجانی برای مشاعره با حروف الفبا | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| آ | ا | ب | پ | ث | ت | ج | چ |
| ح | خ | د | ذ | ر | ز | س | ش |
| ص | ض | ط | ظ | ع | غ | ف | ق |
| ک | گ | ل | ل | م | ن | ه | و ی |
اول چاه زنخداندا وئردیم کی وئرم کؤنلوم،
کؤنلومده گؤر اولدیم اول چاه زنخدانی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اوخا پیکان دیکیلیر غمزن ایچون پیوسته،
توخونور طعنه اوخو قاشین اوجوندان یایه.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
او گلن قوناق-قارادان، من اؤلوم نیگاران اولما،
آدی نولا کی، آرامدیر، بو آدام بیزیم آدامدیر.
بابا پنهان
او دم که لیله الاسرایه واصل اولدو رسول،
عروج منزل افلاکه قیلمادی اهل صعود.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اهل تقوا که سجود ائیله‌دی وجهینده سنین،
ساجد صورت رحمان دئدیلر گرچک ایمیش.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
الله دا سیزین
آی کس اولوب هئچ کس‌لری سایمیان‌لارا
عشقیمی آلماییز مندن
حمیده رئیس‌زاده - سحر خانیم
اگرچی ناله ایله آچدی مین کؤنول قؤوسی،
فغان کی، نئی کیمی اؤز عقده سی کی، وار آچماز.
علیجان قوسی تبریزی
اگرچی سن بت چین و ختا سن، ای صنم، امّا
سنی ذکر ائتمه ین کس، ائتمه‌ییب توحیده اقراری.
سید عظیم شیروانی
اگر چه غمزه‌سی پیکان ایلن دلر جگری،
اونون خدنگینه جان قیلمیشام نشانه هنوز.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اشک چشمیم دیر سر زلفون خیالیله مدام،
یا دوزولموش رشتۀ مشک اوزره لؤلؤلرمیدیر؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اسرار عشق ایچینده حقیقی تو دم مزن!
هر کیسمه‌نین مراتیبی از خود عیان اولا.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
استوار ائتدی سنی بر اهل اسلام سلیم،
فاعل مطلق که هم اولدور جلیلی کؤنلومون.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ادای شکر خدنگین دیر اول صدا کی، چیخار،
زامان زامان تؤکولن قطره قطره قانیمدن.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
احسن صورت جمالیندیر، دئدی روح القدس،
سرو گل اندامینی هم سدره‌ی رضوان دئدی.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ائیله دین وعده کی، وصلین گونو قانیم تؤکه سن،
ای اولوم وعدنه قربان، نیه تآخر ائتدین؟
سید عظیم شیروانی
ائیلرم بیخود فغان، گؤردوکجه کویین ایتلرین،
آشنا راز نهانین آشنادن ساخلاماز.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ائی یارادان عالمی اول شاه-خوبان عشقینه،
اول رسول-آخیراتین مؤعجیزاسیندن مدد.
شاه اسماعیل صفوی - خطایی
ایلر یاشار خضرکیمی هر کیم که گیجه لر
گل اوزلی یار ایلن می چون ارغوان ایچر
میرزا محمد علی صائب تبریزی
ایکی عقربدن آسیلمیش یئکه کفکیر کیمی‌ییک،
گاه او یانلیق اولوروق، گاه دا بو یانلیق قاراباغ.
بابا پنهان
ایسترم کیم، گاه قوربان، گاه بلاگردان اولام،
گاه، ای سرو سهی بالا، دولانیم باشینا.
علیجان قوسی تبریزی
ایچدی حقیقی جام لبین خمرینی دئدی:
بو طور ایچینده ماه مطهّر نه یئرده وار؟
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ایتیمیز قورد اولالی، بیزده قاییتدیق قویون اولدوق
ایت ایله قول- بویون اولدوق
محمد حسین بهجت - شهریار
ایاغینه باشینی کیم که سالدی از سر صدق،
قبول حضرت عشق اولدو عیب ایلن هنری.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای منی محروم ائدیب بزم وصالیندن مدام،
غیری خوان* التفاتی اوزره مهمان ایلین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای مسیحادم! سنین انفاس لعلین عاشقه،
نفخه‌ی روح القدسدان نطق عیسی گؤستریر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای کؤنول، من کی گؤروب یاری آیاقدان دوشدوم،
دئ گؤروم اؤز غمینی سن نئجه تقریر ائتدین؟
سید عظیم شیروانی
ای کؤنول، چوخ سیر قیلما، گنبد دوار تک،
ساکن اولماق سیردن یک، نقطۀ پرگار تک.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای کؤنول، اول خنجر مژگانه ائیلرسن هوس،
قصد جان ائتدین، بقای عمردن پیوند کس.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای که حسنوندور کمال قدرت رحمانیمیز،
قدرت رحمانه حیران اولمایان شیطانیدیر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای فضولی، نه مراد اولدی میسر بیلمن،
مونجه کیم، حسرت لعلیله جگر خون ائتدین؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، متصل، دوران مخالف دیر مانا،
غالباً، ارباب استعدادی دوران ایستمز.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، غم هجران ایله پریشان دیر حال،
کیمسه آگاه دئگیل حال پریشانیمدان.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، عالمین گؤردوم قمو نعمت لرین،
هیچ نعمت گؤرمدیم دیدار دلبر تک لذیذ
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، صورت فقرین قبول دوست دور،
هیچ درویشی سنین تک گؤرمدیم سلطان پسند.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، روش عقل ملول ائتدی منی،
سهو قیلدیم کی، جنون دردینه درمان ائتدیم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای سلامت اهلی، اول رخساره باخما زنهار!
احتزاز ائیله ملامتدن، من رسوایه باخ!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای دمادم چشم پورخونیم دن اکراه ائیله ین،
هر قدر کیم، ابر گؤهربار گریان اولسا یئی.
علیجان قوسی تبریزی
ای حسرت و فراق ایله باغریمی قان ائدن،
دردین منی اریتدی و درمانه دوشمه‌دی.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای اسیر دام غم، بیر گوشۀ میخانه توت!
توتما زهادین مخالف پندینی، پیمانه توت!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اؤیله معتاد اولوبام آتش هجرانینا کیم،
گؤرمه سم یاندیرار، البته، منی هجرانی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اؤزون عشق آتشینه وورماغا دلشاد پروانه،
بلی، بیر دفعه یانماقدان اولور آزاد پروانه.
خورشید بانو ناتوان
اؤزوم گئتدیمسه اول کوده دل غم پروریم قالدی،
سر کویینده یارین بیر فقیر مضطریم قالدی.
سید عظیم شیروانی
اویناساق ائرمنی‌نین عیشوه-نازی‌ینان یئنه بیز،
قویاجاق چوخ یئره بارماق، قاراباغ گئتسه اگر.
بابا پنهان
اولمادی خورشیددن داغلارد رنگین قاشلار
گوردیلر لعل لبین قان ترلدیلر داشلار
میرزا محمد علی صائب تبریزی
اولما خالی درد کش لر صحبتیندن، ای کؤنول،
گر دیلرسن ائده سن آینۀ ادراکی صاف.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولدی ابر دود آهیم پردۀ رخسار ماه،
آه کیم، آلماز جمالیندن هنوز اول مه نقاب.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولدو بهار، آچیلدی گلستان و مرغزار،
گلزار ایچینده اول رخ گلناره دیر سلام.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اول زولف و خاله جانینی تسلیم ائدن کؤنول،
دام بلایه، چاه زنخدانه دوشمه‌دی.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
او خال فیلفیلین، ای گول بدن، یاندیردی عشاقی،
دوشوبدور خرمن اهل دله بیر دانه دن آتش.
سید عظیم شیروانی
اهل قدرم یانه لی عشق اودونا پروانه وش،
سورمۀ چشم ایلمیش لر شمع لر خاکستریم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
انسان خزانی دیر تؤکولور جان خزه ل کیمی
سازتک خزه ل یاغاندا سیزیلدار خزان سسی
محمد حسین بهجت - شهریار
ال چک، دئدیک، اول ماه دن، ال چکمه‌دی سیّد،
بیز ال چکیب، اول عاشیق روسوادن اوساندیق
سید عظیم شیروانی
اگر دل یانماسایدی یاخماز ایدی قلب جانانی،
عجب حالتدی کیم، شمعه دوشوب پروانه دن آتش.
سید عظیم شیروانی
اکسیلمه سین طراوتین، ای اشک لاله گون،
گل گل دامیب مقامیمیزی گلشن ائیله دین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اکبرین نعشین گؤرنده لیلیِ مجنون‌نما
چوللری وار حقی ائتسون قیس تک مسکن باجی
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
اختری مسعود اولان اولدیر کی، طبع پاکی نین
قابل فیض اول الطفوندن صفای جوهری.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
احسن صورت جمالیندیر ایکی عالمده چون،
عالم الغیبین کلامی انتخابیدیر یوزون.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ائدمن ترک، فضولی، سر کویین یارین،
وطنیم دیر، وطنیم دیر، وطنیم دیر، وطنیم.*
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ائتمیسن نازی بو ویرانه کونولده سلطان
ائوین آباد اولا، درویشه نیاز ایله میسن
محمد حسین بهجت - شهریار
ائتمسیدی ستم یار، فضولی، من زار،
مونجه فریاد چکیب، آه و فغان ائتمز ایدیم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ایندی گویلرده گوزل صفله صفا ایله گزیر
منجلابلاردا اوزن اردگی دورنا ائله‌دیم
محمد حسین بهجت - شهریار
ایقلاب دهردن آگاه اولان عارف بیلیر،
تخت و تاجیندن جاهانین بند و زندان اولسا یئی.
علیجان قوسی تبریزی
ایسترم وصلین کی، یارین آشینا اولماز منه،
گر خیالین رام اولا، بزم وصالی نئیله رم؟
علیجان قوسی تبریزی
ایسترم گؤرمک سنی بیر شخصه امکان اولماسین،
مندن اؤزگه حسنوه بیر کس نگهبان اولماسین.
سید عظیم شیروانی
ایچیدی بادۀ گولگون او گول پیاله پیاله،
آچایدی عارضی گول لر، جاهان باهاریم اولایدی.
سید عظیم شیروانی
ایچدی حقیقی ازل خمرینی از جام عشق،
تا کیم ایریشدی لبین باده‌ی گلنارینه.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ایتیمیز قورد اولالی، بیزده قاییتدیق قویون اولدوق
ایت ایله قول- بویون اولدوق
محمد حسین بهجت - شهریار
ایت الیندن قاییدیب، قوردادا بیرزاد بویون اولدوق
ایت ایله قول- بویون اولدوق
محمد حسین بهجت - شهریار
ایاغینا یوزونو کیم که سالدی از سر صدق،
سریر سلطنت اوستونده محتشیم اولدو.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای گل، نه عجب سلسلۀ مشک ترین وار،
ای سرو، نه خوش جان آلیجی عیشوه‌لرین وار!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای کمال حسن ایچینده لایزالین قدرتی،
صورتین شانینده منزلدیر کمالین قدرتی.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای فلک، یوخدور لباس فقردن عاریم منیم،
اطلسیندن بیلمیشم اوستون محقر شالیمی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، من ملامت ملکونون سلطانییم،
برق آهیم تاج زر، سیم سرشکیم تخت عاج.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، چک ملامت رهگذاریندان قدم
لحظه لحظه چکدیگین بیهوده افغانی اونوت!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، آخیدیب سیل سرشک آغلی یالی،
عشق اهلینه فغان ائتمگی قانون ائتدین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، آتش آه ایله یاندیردین منی،
غالباً ساندین کی، شمع کلبۀ احزانینم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، ائیلرم قطع تعلق قامودان،
بو طریق ایچره منه توفیق ائدرسه یارلیق.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای سینه وئرن قولزوم خونخوارینه عشقین،
غور ائت کی، بو دریادا صدف چوخ، گؤهر آزدیر.
علیجان قوسی تبریزی
ای سهی سرو لر، اول مردوم چشمیم گلسه،
ییغیلین بیر یئره مژگان کیمی قوللوقدا دورون.
علیجان قوسی تبریزی
اؤزگه‌لر نئی تک ائدرلر ناله لر، فریادلر،
قوی چکیم من دخی ای گردون گردان بیر نفس.
علیجان قوسی تبریزی
اؤز شعرینی فارسا – عربه قاتماسا شاعیر
شعری اوخویانلار، ائشیدنلر کسیل اولماز
محمد حسین بهجت - شهریار
اونلار کی، دئییرلر بو نه فریاد و فغان دیر،
باری بو سؤزو اول گول خندانه دئسین لر.
علیجان قوسی تبریزی
اولغاج حبیبه واصل، بیزدن هم اولما غافل،
لاتقطع الرّسایل، لاتکّم الصوایح**.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولدی نظاره میزه جمع، فضولی، اطفال،
گل توتالیم بو سپاه ایله جنون کشورینی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولدو هر بیر ذره دن عشقین تجّلاسی عیان،
عالمی موسی تک، ای خورشید، حیران ائیله دین.
سید عظیم شیروانی
اول ماه وصالیله خوش ائت بیر گئجه حالیم،
ای اختر طالع قوما بوینوندا وبالیم!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اول پری مطلق من روسوایه قیلماز التفات،
ای فضولی، بیلمزم جورم من رسوا ندیر؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اوشودوم ها اوشودوم، دئییر منیم دردیمی
کورسو تووین ایتیریب، آختاریر درمانیمی
محمد حسین بهجت - شهریار
اوزوندور پرده آللاهین یمینی، کعبه سی، بیتی
یمینی بیلممیش هر کیم شمالین قدرینی بیلمز
عمادالدین نسیمی
اوزانیر رشتۀ طول عمل دیدار ذوقیله،
خم آچیلدیقجا اول گلچهره زلف تابداریندن.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اوز سورورلر بونجا کیم، عشاق خاک پایوه،
اوز چکیب، ای ماه روخ، گؤسترمه استغنا یوزون.
سید عظیم شیروانی
او تزه آی هله بدر اولمامیش تامام و کامال،
باتیردی اول آیی بو چرخ روزیگار، افسوس!
خورشید بانو ناتوان
اهل عرفاندیر جهان کیفیتین تحقیق ائدن
کیم نشاطندن بولور بورغم غمدن بور بساط
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اهل زمانه قانینا چوخ تشنه دیر زمین،
قانین کیمین تؤکرسه فلک، اول زمان ایچر.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اهل حالم، دئمه بت وصفین منه، ای بت پرست،
حال بیلمز دلبر صاحب جمالی نئیلرم؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی
انتظارایله گؤزوم یوللاردا قالدی، ای خدا،
اول گؤزوم نوری، اوزو خورشیدواریم گلمه دی.
سید عظیم شیروانی
امر دینی دور بو مطلب، جنگ شخصیت دئگیل
منده گر شور شهادت وار، علت‌سیز دئگیل
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
ال چکیب، قطع نظر قیلمیش علاجیمدان طبیب،
بیلدی گویا کیم، خراب نرگس فتانینم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اگرچی خوشدو منه عطری، هم صفاسی گولون،
جفاسی چوخدو، نه حاصیل کی، یوخ وفاسی گولون.
خورشید بانو ناتوان
اگرچی بیر نئچه گون خار زحمتین چکدین،
ولی یئی* اولدو گونون-گوندن ای هزار، بو ایل.
علیجان قوسی تبریزی
استوای زولفونو برهم که قیلدی دان یئلی،
خاطر جمعیتین حالی پریشاندیر یئنه.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
از بس کی، باهار آیینی ساقی گؤزوم ایستر،
اول گون لر اولونجا جیریم قان اولاجاقدیر.
علیجان قوسی تبریزی
احتمال هجر تشویشینه دگمز ذوق وصل،
وصل کیم، وار اوندا هجران احتمالی نئیلرم؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ائیله کیم، سئیلاب اؤنونده خار و خس پامال اولور،
پایمال گیرۀ بی اختیارم، آه، آه.
علیجان قوسی تبریزی
ائیله دین آخر منی، ای چرخ، یوسف دن جدا،
مصری کؤنلوم تختینه اول تاجیداریم گلمه دی.
سید عظیم شیروانی
ائی بنده، گر جهاندا پناهین الٰه اولا،
کمتر قولون مقامی سنین پادیشاه اولا.
شاه اسماعیل صفوی - خطایی
ائله بیر بهشت اولورس
داها من اؤز الله هیمدان
باشقا بیر شئی ایسته مزدیم
محمد حسین بهجت - شهریار
ائلدن منی قئوجالیق، آزقین سالیب، سالاجاق
ایتیردی تبریزیم، اودوزدو تهرانیمی
محمد حسین بهجت - شهریار
ائتدیگیم ناله‌لر اولمازدی بو سئوداده تلف،
سینه م اولسایدی گر اول ناوک مژگانه هدف.
سید عظیم شیروانی
ایسترم پیوسته، ای رعنا دولانیم باشینا،
قویگیلن الدن اینانیم، تا دولانیم باشینا.
علیجان قوسی تبریزی
ایسترم بیر خاص خلوت یارایله عالمده کیم،
واقفی اول خلوتین تا کی دل و جان اولماسین.
سید عظیم شیروانی
ایستدیم چاره خطین بو دل صدپاره اوچون،
دئدی مرحم کیم ائدیب مشکی، گؤرک، یاره اوچون؟
سید عظیم شیروانی
ایچ مئی ناب کی، باغریندان ائدر جمله کباب،
آتش عشق ایله عشاق جگرخوار سانا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ایت الیندن قاییدیب، قوردادا بیرزاد بویون اولدوق
ایت ایله قول- بویون اولدوق
محمد حسین بهجت - شهریار
ای لبین عینا تسمی سلسبیلی کؤنلومون،
وی رخون شمع هدایتدن دلیلی کؤنلومون.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای قیلان اظهار ذلت، مژدۀ عزت سنه
کیم، بو درگهده مقرردیر عزیز اولماق ذلیل.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، مئی و معشوق مزاقین ترک ائت،
اؤزونی عاصی درگاه ایلاه ائتمه دخی!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، منزل مقصوده یئتمک ایسته سن،
هیچ رهبر یوخدور اطوار مستحسن کیمی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، من دم اورموشدوم صفای عشقدن
مطلع خورشید ایجاد اولمادان صبح ازل.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، دولت باقی فنادن دیر منه
کیم، فنا دیرایله ین مقصودیمه واصل منی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، جمع اولور پیوسته ائل نظارمه،
عرصۀ دشت جنون صحرای محشردیر مانا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای سونبولی زولف اول گول روخساره دوشرسن،
اؤز باشینا فکر ائت کی، آیاقلارا دوشرسن.
علیجان قوسی تبریزی
ای خطین امّ‌الکتابی رهنماسی عالمین،
وی وصالین روضه‌ی رضوانی اهل جنّتین.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اؤلمم دخی، ای نقد حیاتیم، اؤلور اولسام –
کیم، روح روانیم سنه قوربان اولاجاقدیر.
علیجان قوسی تبریزی
اؤزلرین چیلپاق ائدنلر حاقّا دون گئیدیردیلر،
چیلپاق حقدن دون گئینلر لئیک چیلپاق قالمادی.
بابا پنهان
اولمایان غواص بحر معرفت عارف دئگیل
کیم، صدف ترکیب تن دیر، لؤلؤ شهوار سؤز.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولمایان چرخ آرا پرواز رواندن غافل
بوکول ایلن قرالان گوزگولری صاف قیلین
میرزا محمد علی صائب تبریزی
اولسا استعداد عارف قابل ادراک وحی،
امر حق ارسالینا هر ذره دیر بیر جبرئیل.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولدوم قره گون، آیریلالی او ساری تئلدن
بونجا قارا گونلردی ائدن رنگیمی ساری
محمد حسین بهجت - شهریار
اول لیلی یه قوربان اولورام من ته دیل دن،
قوی بیر نئچه بیته منه دیوانه دئسین لر.
علیجان قوسی تبریزی
اول لبین شراب وئریب، سونرا قان توتار،
بو دوز اگرچی گئج توتار، آمما یامان توتار.
علیجان قوسی تبریزی
اول غمزه خنجرینه بیر اوغراتمادین بیزی،
کس بیزدن آشنالیغین، ای بخت واژگون!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اول چشم سیاه مستی گؤرن کیمسه بیلیر کیم،
قؤوسی کیمی صاحب دیل و بالیغ نظر آزدیر.
علیجان قوسی تبریزی
اوخون تصرف ائدیب جسمی، قصد جان ائتدی،
نولئیدی رحم قیلیب کئچمسیدی جانیمدن.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
او گؤز ایله باخاندا، بیر گیزلی سیرّ گؤرورم.
هله میصراعلانمامیش نغمه، شئعر گؤرورم.
بختیار وهاب‌زاده
او گول کی، غبطه ائدردی اونا بهشت چمن،
توتوبدو ایندی یئر آلتیندا او قرار، افسوس!
خورشید بانو ناتوان
او شوخون عشقینه مهجور خلق ائدیب منی خالق،
رضا اولوردوم اگر الده اختیاریم اولایدی.
سید عظیم شیروانی
اهل عشقین آهینی گل عاشق جانانه سور،
خسرو حسنون مقامین روضهً رضوانه سور.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
انس و جن و دیو و دد واری مسخردیر اونا،
ظاهراً کیم، خاتم «مولک سلیمان» دیر خیال.
علیجان قوسی تبریزی
انجم ایله فلک منم، وحی ایله هم ملک منم،
چک دیلینی و ابصم اول من بو لیسانه سیغمازام
عمادالدین نسیمی
امیدیم وار که بو دریا هله اقیانوس اولا
اونا ضامن بو زمینه که مهیا ائله‌دیم
محمد حسین بهجت - شهریار
الله‌ین تورپاقلارین آج کندلی‌یه پولنان ساتان،
قولدارین اورمانلاری ترپندی، یا ترپنمه‌دی؟
بابا پنهان
اگر کی، گولده وفا گؤرسه ایدی بولبول زار،
بو قدر سوز ایله ائتمزدی یانه یانه هارای.
سید عظیم شیروانی
اگر کی، تیغ چکیب اؤز الینه اؤلدوره سن،
دئییل منه بو جفا، بیلمه زم جفا، ای دوست!
خورشید بانو ناتوان
اشک صرف ائیلر فلکدن کام حاصل قیلماغا،
بو گهر قدرینی بیلمز دیدۀ پرنم هنوز.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اسیر دانه اولوب، دام زولفه دوشدی کؤنول،
او نؤوع سیلسیله دن کیم ائدر رها، گئتمه!
خورشید بانو ناتوان
ازلده چون سنی مقصود کن فکان دئدی حق،
حقیقی خاک درینده غلام ایمیش ابدی.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ادراک و فهم ایریشمه‌دی اوصاف ذاتینه،
قیلدیم حدیث لعلین اونون شرح مختصر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ائیلرم، زاهید، عبادت روضۀ رضوان اوچون،
بیر نهالی وار ایسه اول سرو خوشرفتار تک.
علیجان قوسی تبریزی
اینجی اۆزه چیخارمی چالخالانماسا عۆمّان؟
بو مئیداندا حئیف کی، دایم ائنیش آختاران،
بختیار وهاب‌زاده
ایچمامیش جان بخشلر نظاره دن عاشقلره
ترلو رخسارین عجایب چشمه حیوانی وار
میرزا محمد علی صائب تبریزی
ایچ باده کی، اولسون ایکی امرین بیری حاصل،
یا غصه گتیرسین سنه مئی، یا فرح اولسون.
سید عظیم شیروانی
ایاغینا باشینی کیم که سالدی از سر صدق،
فراغت از یوم الحساب وحدت ایمیش.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای هر مرض علاجینه حکم ایله ین طبیب،
بیمار درد عشق اولانین یوخمی چاره سی؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای کی، دایم بادۀ گولرنگی دن سیراب سن،
نشعه ایسترسن منیملن ایچگیلن قان بیر نفس.
علیجان قوسی تبریزی
ای کؤنول، اول گول اوچون ناله و زار ائتمه دخی،
اؤزوو دیدۀ اغیارده خوار ائتمه دخی.
سید عظیم شیروانی
ای فضولی، ورع اهلی ره مسجد توتموش،
سن ره میکده توت، اویما بو گمراه لره.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، نه بیلیر اهل ورع مئی ذوقین،
انکر الحکمته من لامک جهلا و نهاک۷٫
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، منزل مقصوده یئتسم، نه عجب،
خدمت پیر مغان ارشادی رهبردیر مانا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، کیمه سوز دلیمی شرح ائدرم،
یوخ منیم کیمی باتان آتش هجران ایچره
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، در و دیواره غمیم یازماقدان
شاهد حال دلیم دیر در و دیوار منیم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، بیزه تقدیر غم ائتمیش روزی،
قیلالیم صبر، ندیر چاره رضادن غیری.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، اولوبام غرقۀ گرداب جنون،
گؤر نه قهرین چکیرم دؤنه دؤنه دورانین
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فراق لب جانان، جگریم خون ائتدین،
چهرۀ زردیمی خوناب ایله گلگون ائتدین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای سقاهم ربهم خمری مصفّاسی لبین،
مست عشقین ساغر و جامیندا صهباسی لبین.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای خوش او گون کی، تیغین چاک ایله یه وجودوم –
کیم، چهرۀ وصاله، اولدور آراده حایل.
سید عظیم شیروانی
ای حقیقی حق سنه اولدو ز فضلش مستعان،
شکر ایام وصال و رحمت ربّانی‌دیر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای جگر زخمی، آغیز آچما خدنگین گؤروبن،
یئتنه راز نهانیم، یئتر، اظهارایله.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای بولبول نادان، بو نه آه و نه فغان دیر –
کیم، بیر یئره فریاد ضعیفانه یئتیشمز.
علیجان قوسی تبریزی
ای ازلین روضه‌سی، وصل رخون عاشقه
بلبل مست اولمه‌ین، ایرمه‌دی گلزارینه.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اونون اوچون سئویرم من دل صدپاره می کیم،
چشم بیماریوه هر گون اولا بیر پاره فدا.
علیجان قوسی تبریزی
اونلار اؤلنده بئله کیمسه خبر توتمادی.
بو سسسیز، کۆیسوز اؤلوم کیمسه‌نی آغلاتمادی.
بختیار وهاب‌زاده
اولدو اسیر دانهً خالیندا جان قوشو،
دایم بلایه سالدی منی زلف پیچ و تاب.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اول غمزه دن، کؤنول، اگر ایسترسن التفات،
تیغ تجرد ایله جانیندان علاقه کس.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اول سنگ دله نالۀ زارین اثر ائتمیش،
ای دل، سنه بو ذوق یئتر، تا اثرین وار.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اوخویوب تاریخی بیر گۆن نوه‌لرمیز دئیه‌جک،
بیزه مین طعن ایله قورخاق، قاراباغ گئتسه اگر.
بابا پنهان
اوخون مصاحبتیله کئچر خوش اوقاتیم،
هلاک اولوردوم اگر تپرنه یه‌دی یانیمدن.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
او ماه زر فروش ون قالمیشام دیدارینا حسرت،
هجوم مشتری دن گرم دیر ازبس کی، بازاری.
سید عظیم شیروانی
اوّل قلم که قدرتی چکمیش جمالینا،
نقاش چین ده بؤیله مصوّر نه یئرده وار؟
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اهل همت میهمانسیز قالماغی دشواردیر،
شوکرلله کیم، گؤزو کؤنلومده مهمان دیر خیال.
علیجان قوسی تبریزی
انتظار بی مروت ائتدی ویران صبر ائوین،
بیلمنم نئچین اونوتموشدور بیزی معماریمیز.
علیجان قوسی تبریزی
اله آلیر گزجک اول گل رعنا اتگین،
وهم ائدر کیم، توتا بیر عاشق شیدا اتگین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
التفات لعل جانبخشون قارا گونلولری
خلق ایچینده پرده دار آب حیوان ایلمیش
میرزا محمد علی صائب تبریزی
اگرچی کؤنلومه ظاهرده دَیمَک آسان دیر،
بو چؤل کمین گهی شیرین-جیان ایلن دولودور.
علیجان قوسی تبریزی
اگرچی بولبولم، آمما باهار اوچون قؤوسی،
گؤزومده حسرت و گؤنلومده خار-خار آزدیر.
علیجان قوسی تبریزی
اشک روانیمه ائل جمع اولدی، وار امیدیم
کیم، اولا واره واره جمعیتیم زیاده.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ازلده چون سنی بیر یار مه لقا دئمیشم،
هزار جان و دلی عشقینه فدا دئمیشم.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اذن وئر توی گئجه سی من ده سنه دایه گلیم
ال قاتاندا سنه مشاطه تماشایه گلیم
محمد حسین بهجت - شهریار
ائیله مز بیقدر عاشیق کؤنلونو بیتاب لیق،
گؤوهر سیراب هر مقدار غلتان اولسا یئی.
علیجان قوسی تبریزی
ائیلر ایدیم کعبۀ کویینده قربان جانیمی،
لایقی اولسایدی گر اول کوده بو قربانیمین.
سید عظیم شیروانی
ائی ملک صورتلی دیلبر، جان فدادیر یولونا،
چۆن دئدین لحمک لحمی، قانه قانیم، مرحبا!
عمادالدین نسیمی
ائلر بیر بهشت اولورسا
داها من ئوز آللاهمیمدان
باشقا بیر شی ایستمزدیم
محمد حسین بهجت - شهریار
ایندی ده بو دومان، بو چیسکین، بو چن
لئیلیدیر، بولود تک باشیمین اۆستدن
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایندی باشقا حال وار، باشقا گؤرکم وار.
سانکی اونو اوندان آییرمیشدیلار.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایکی گؤزوم ایشیغی، شاهزاده سیمبریم،
منی ده یولداش آپار، قویما ناتوان، گئتمه!
خورشید بانو ناتوان
ایسته‌دی لعلین فراقی جانیمی یاخماق ولی
شوقه یانمیش جانه لعلین آب حیوان اولدی گل
عمادالدین نسیمی
ایریشدی جنّت وصلین جنابینا کؤنلوم،
رقیب دوشدو بو حسرتدن و مقیم اولدو.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای نکته‌ی حقیقت عشقه مرید اولان،
گلگیل کی سندن اؤزگه داخی پیر بیلمزم!
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای نسیم ناله اول خونخوار گلمک چاغی دیر،
ائیلمه اؤوراق ترکیبیم پریشان بیر نفس.
علیجان قوسی تبریزی
ای مزاق جانه جورون شهد و شکّر تک لذیذ،
دمبدم زهر غمین قند مکرر تک لذیذ.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای گول سوسن، سنی بیر ناتوان چکمیش مگر؟
بیر مه عالی مقامه بند اولان چکمیش مگر؟
خورشید بانو ناتوان
ای گل، غمینده اشک رخ زردیم ائتدی آل،
بیلدیردی اولا صورت حالیم صبا سانا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای کمان ابرو، شهید ناوک مژگانینم،
بولموشام فیض نظر سندن، سنین قربانینم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فلک، گل کی، بیر اگری اوتوروب دوز دانیشاق،
اثر آهیم ائدیب دیر بئله منکوس سنی؟
سید عظیم شیروانی
ای ستم داشینی بیدردلره ضایع ائدن!
یاپا گؤر بیر نئچه داش ایله دل ویرانی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای رقیب، ائیله مز اقبال سنه کؤنلوم آلان،
یوسیفی هیچه آلان دیوه خریدار اولماز.
علیجان قوسی تبریزی
ای دمادم ائیله ین تکلیف مسجید قؤوسی یه،
عاشیق بیتابده ایمان نه ایستر بیلمنم؟
علیجان قوسی تبریزی
ای خداوند احد، اؤز بیرلیگین حقی، منیم
خاطریم، سیّد کیمی غمدن هراسان اولماسین.
سید عظیم شیروانی
ای جمالین صورت رحمانی اهل جنّتین
وی دوداغین چشمه‌ی حیوانی اهل جنّتین.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای اولان ساکن مسجد، نه بولوبسان بیلمن،
بو ریاسنده اونون بوی ریادن غیری.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اؤزومله اولسا ایدی، من جاهانه گلمز ایدیم،
گتیردی لر منی، اما من آنه گلمز ایدیم.
سید عظیم شیروانی
اولماز وجود عاشقه عشق ایچره اعتبار،
دؤزمز، فضولی، آتش هجرانه خار و خس.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولمادیم باغیدا بولبول لر ایله همدستان،
بلی، سؤز آنلایانا جرأت گؤفتار اولماز.
علیجان قوسی تبریزی
اولدی مغلوب هوای نفس، استیلای عقل
آلدیلار حاکم الیندن اختیار اوباشلار
میرزا محمد علی صائب تبریزی
اولدوم قره گون آیریلالی او ساری تئلدن
بونجا قره گونلردی ایدن رنگیمی ساری
محمد حسین بهجت - شهریار
اول مشکبو غزاله اخلاصیم ائیله واضح،
بلّغ، صبا، سلاماً مسکّیه الرّوایح*.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اول لاله روخ اولماز بیزه نه دوست، نه دشمن،
اغیارایله بیهوده بو غوغادن اوساندیق.
سید عظیم شیروانی
اول کؤی سوراغیندا وئریر خولد نشانین،
واعظ ده، سؤزون دوغروسو، دوغرو خبر آزدیر.
علیجان قوسی تبریزی
اول شمع خیالیله خوشام، اولمایا دایم،
بو صورت ایله جیزگینه فانوس خیالیم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اول دم کی، سن نوش ائده‌سن جامی-صفایی جم کیمی،
لعلینه جام ائردوگونه باغریم کباب اولور، شها.
حبیبی
اول بت ترساده هر کیم گؤرسه نور وحدتی،
هیچ ممکندورمو او عشق ایله صنعان اولماسین؟
سید عظیم شیروانی
اول اوزو جنّتی من بیلمه سم آدم دئگیلم،
لبی کوثر، اوزو گول، قامتی توبا کیم ایدی؟
سید عظیم شیروانی
او قیزین سسیندن صحرالار دینیر.
داغلاردا عکس اولور «یا قئیص!» کلمه‌سی.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
او سرو نازدان آیری باخارمی سروه گؤزوم،
هیلال تک قددیمی ائیله‌دی کامان، گئتدی.
خورشید بانو ناتوان
او دم که اول بت عیاره دلستان دئدیلر،
قیام قامتینه سدره‌ی جنان دئدیلر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
او دارغینلیق نه‌دیر بو گنج یاشیندا؟
آچ دردلی قلبینی گؤستر، آ داغلار!
1 آپرئل، ۱۹۲۰
احمد جواد
اهل-حیاته سؤیلرم، ائی حی لاممات،
فانی جهاندا کیمسه‌یه مونیس دئگیل حیات.
شاه اسماعیل صفوی - خطایی
ابدیتله یاناشدیم دوغولا حافظه تای
شیرازین شاهچراغین تبریزه اهدا ائله‌دیم
محمد حسین بهجت - شهریار
ائیله‌دیم درد و غم هجره اؤلومدن چاره،
گؤر نه آسان بو قدر موشگوله درمان ائتدیم.
سید عظیم شیروانی
اینسانین، دؤورانین، بیر ده تورپاغین
مین ایللیک دردینی دانیشیر بیزه.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اینسانین ازل بورجودور اینسانلیغا حؤرمت،
اینسانلیغا حؤرمتده، لیاقتده دیر آللاه.
بختیار وهاب‌زاده
ایسم اؤزو بیر ایسم دیر، اما مُسمّا مختلیف،
گوهر شهوار بیردیر، لیک دریا مختلیف.
سید عظیم شیروانی
ایچمیشم جام لبیندن لایزالین خمرینی،
مست جاویدم شراب بیخماری بیلمیشم.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ایچرلر خلق عالم ساغر زرین ایله صهبا،
منه قالمیشمی اشک سرخ و رنگ زرد دونیاده.
علیجان قوسی تبریزی
ایتدوکجه قان کونوللری، اول لعل آتشین
آب حیات تک قارا زلفون روان ایچر
میرزا محمد علی صائب تبریزی
ایاغینا یوزومو سالدیم از سر اخلاص،
منی گدا و سنی پادشاه و شاه دئدیم.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای فضولی، من قناعت ملکونون سلطانیم،
سلطنت اثباتی اگنیمده پلاس فقر بس.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای صفای خاطریم، بیر شیشه احسان ائیله‌ییب،
سعی قیل تعمیرینه بو خاطر ویرانیمین!
سید عظیم شیروانی
ای دل، حذر قیل آتش آهینله یانماسین
جسمیم کی، درد قوشلارینا آشیانه دیر.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اؤلونجه قلبیمه داغدیر محبتین فیکری،
کی، یادگار کیمی قالسین بو داغ نشانه منه.
خورشید بانو ناتوان
اومید وصلینه شاد اولموشام فراقیندا،
حقیقت اهلینه دفع ملال بئیله گرک.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اولسون زیاده رفعتین، ای آه آتشین،
محنت سرامیزی بو گئجه روشن ائیله دین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولسا محبوب لرین عشقی جهنم سببی،
حور و غلمانی قالیر کندی سینه رضوانین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولدوقجا من، گؤتورمه بلادن ارادتیم،
من ایسترم بلانی، چو ایستر بلا منی!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اول کؤیه، یا بهشته کؤنول باغلاماق گرک،
بیر قوش ایکی چمنده هاچان آشیان توتار.
علیجان قوسی تبریزی
اول کونول کی دایمن ایشی سنونله وصل ایدی
یاندی شوقوندان اسیر درد هجران اولدی گل
عمادالدین نسیمی
او مژگان سیه نوکین خدنگ یاره بنزتدیم،
خطادیر، چشم مستین آهوی تاتاره بنزتدیم.
خورشید بانو ناتوان
اگر ویرام داشه پیمانه نی گیچورمندن
شرابدن نیچه گوز تیکسه هر حباب سنه
میرزا محمد علی صائب تبریزی
اگر سن عارفن ای دل، خبیره وئر خبری!
مناسب ائیله‌مه اهل خبیره بیخبری!
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اشک بارانی مگر قیلدی اثر کیم، ناگاه
بیتدی بیر شاخ گل تازه گلستانیمیزه؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ائت شادلیق گؤزوم یاشی، اول گولروخوم گلیر،
خار و خسی گؤتور، کرم ائت، رهگذاردن.
سید عظیم شیروانی
ایندی ساکیت دورماق سنه یاراشماز.
یئنه امر ائدرسه بیر گۆن فیرقه‌میز،
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایلک ماهنیمیز لایلانی آنامیز اؤز سۆدویله
ایچیریر روحوموزا بو دیلده گیله-گیله.
بختیار وهاب‌زاده
ایسته مزسن، دئدیم، ای ماه، غبار قدمین؟
دئدی: روشندی بو، یئردن گؤگه منت چکیرم.
سید عظیم شیروانی
ایسترم نه لوندون، نه ده پاریس اول،
دونون دگیشسه ده قلباً تبریز اول.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایاغینا باشیمی سالدی اول پریزادین،
یئتوردی دامن وصله منی هدایت عشق.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای وجود کاملین، اسرار حکمت مصدری،
مصدر ذاتین اولان اشیا صفاتین مظهری.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای فضولی، دورا مندن آلا تعلیم وفا،
ناگه ار مرقد مجنونه دوشرسه گذریم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای بیقرار، سینه ده نشترمیسن، نه سن؟
پیکانمیسان، کؤنولموسن، اخگرمیسن، نه سن؟
علیجان قوسی تبریزی
ای اولین و آخر و وی رهنمای عشق!
از لطف بیکران تو احسان دیلر کؤنول.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای اهل دیل، فنانی قویون باری آغلاسین!
اغیاره چونکی یار اولوب یاری، آغلاسین!
خورشید بانو ناتوان
اؤیله ضعیف ایله تنیمی فرقتینده کیم،
وصلینه ممکن اولا یئتیرمک صبا منی!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اؤلدور، ای قاشی کمان، عاشیقی مین ذلت ایله،
تا گوروه شهدا ایچره سرفراز اولسون.
سید عظیم شیروانی
اؤزو سالیر اؤزون اوددان-اودا سپند کیمی،
زبان حالیله هر کیم شعار ائدر فریاد.
علیجان قوسی تبریزی
اؤزگه‌نین عۆنوانینا اؤز نسلینی یئرلشدیرن،
آج‌گؤزون عۆنوانلاری ترپندی، یا ترپنمه‌دی؟
بابا پنهان
اؤزگه عالم دیر حقیقتده بو وحدت عالمی،
کسرت ایله عاشیقین حالی پریشان اولماسین.
سید عظیم شیروانی
اونوتدو گوللرینی، قیلدی خانیمان ترکین،
نه باخدی یارلره، چکدی الامان، گئتدی.
خورشید بانو ناتوان
اولماز اهل باطله معلوم حقانیتیم
کشف اولار اصغر باشیله عین مظلومیتیم
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
اولسایدی من دکی غم فرهاد مبتلاده،
بیر آه ایله وئردی مین بیستونی باده.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولسا حیاتیم آغلار ایدیم روز حشره تک،
اوچ یوز ایلین نه بحجتی کیم، آدم آغلادی؟
سید عظیم شیروانی
اولار کی، هر بیری بیر آفتاب رخشان دیر،
بو ذره تا اولا خورشیده اینتصاب، دئدیم.
سید عظیم شیروانی
اورگیم قانه دؤنوب، قوت تقریریم یوخ،
یوخدور احوالیما بیر کس کی، خبردار اولسون.
سید عظیم شیروانی
او گیر و داریده بیر دسته اهل قم گلدی
امام موتینی بولدی او باوفا احباب
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
او دهن فکری ایله جمله یوخ اولدو واریم،
دهنین نقطۀ پنهان دئدی لر، گئرچک ایمیش.
سید عظیم شیروانی
اما بو عشقی آتشی عرشیدی جاندادیر
قوی یاندیریب خودینی یئتیرسین خداسینه
محمد حسین بهجت - شهریار
اگر چه وجهینه تشبیه قیلمیشام آیی،
ولی ملاحت ایله بو کمال بئیله گرک.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اسیر درد و غم هجر جان شکار اولدوم،
ندن کی، قورخور ایدیم من اونا دوچار اولدوم.
سید عظیم شیروانی
ازلده شوقه گتیردی منی بدایت عشق،
سعادتی منه کشف ائیله‌دی سرایت عشق.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ائیله مز میلی بهشت افتادۀ خاک درین،
ساکن کنج غمین سیر گلستان ایستمز.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ائیلر آزاده‌لرین آدینی عالمده بولند،
سرو ائدرسه اؤزون اول شیوۀ رفتاره فدا.
علیجان قوسی تبریزی
ائشیکین داشنا تا دگدی رقیبین قدمی،
ائویم اول لحظه ییخیلدی، باشیما داش اولدو.
سید عظیم شیروانی
اینسان! تپه دن دیرناغا سن آرزو، دیلکسن،
نفسینده دویومسوز، فقط عشقینده ملکسن.
بختیار وهاب‌زاده
ایندی سون پاییزین بو اوغلان چاغی
یانیندا اولسایدیم داریخمازدیم من.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایمانی اولمیانلار ائدور ادعای دین
بیلموللر اصل جوهر ایماندی قارداشیم
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
ایبتیلای فقردن یوز ذوقولذت گؤرموشوک،
بیز بو عالمده صفانی شاه دن کم چکمه ریک.
سید عظیم شیروانی
ای قانلی داغ، آچیلمادین، افسورده لنمه دین،
تصویر برگ لالۀ احمرمیسن، نه سن؟
علیجان قوسی تبریزی
ای فضولی، خاطر اهل صفا آینه دیر،
چرخ جوروندن اثر، آینه ده زنگار تک.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای زاهد بی ذوق بو مسجید کی، سنین وار،
اولسایدی منیم، من اونو میخانه ائدردیم.
سید عظیم شیروانی
ای دل، الیم اوزولدو اول زلف تاردن کیم،
تاری نصیب قیلسین بیرده گؤروم او تاری.
سید عظیم شیروانی
ای دردیمین دواسی! لبین عین کوثری!
وصلیندن آیری جنته دارالشفا دئمن.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای درد و غم، قویون منی بیر اؤز قراریمه،
بیر چاره ائیله ییم بو دل بیقراره من.
سید عظیم شیروانی
ای چرخ، ائدیب او ماه ایله روشن مقامیمیز،
بیت الشرفع حواله سینه بیر ستاره چک.
سید عظیم شیروانی
ای جنّتین سرابی لب یاردیر دئین،
جانیم حیات لم یزل اول یاردیر دییر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای آفتاب عشق! رخون آفتاب ایمیش.
وجهین حروفی آیه‌ی ام الکتاب ایمیش.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اؤلونجه چکمنم میخانه دن هرگز قدم، ساقی.
اله آل سن ایاغ بادنی ایله کرم، ساقی.
سید عظیم شیروانی
اؤلدورور گرچی، کؤنول، حسرت پابوس سنی،
وار امیدیم کی، فلک ائتمه یه مایوس سنی.
سید عظیم شیروانی
اؤزون انصاف قیل، ای پادشه کشور حسن،
سنی اغیارایله گؤردوکده کؤنول شاد اولومو؟
سید عظیم شیروانی
اؤز سسی اولمایانین اؤلومو سسسیز کئچر.
مین-مین دفعه اؤلنین ماتمی یاسسیز کئچر.
بختیار وهاب‌زاده
اؤپموشم گون کیمی من خاک در دلداری،
هر زامان کیم، طلب روفعت و جاه ائیله‌میشم.
سید عظیم شیروانی
اونودا-اونودا اونودولموشوق،
«مۆهاجیر» اولموشوق، «قاچقین» اولموشوق.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اول ناوکی، ای سینۀ سوزانیم اریتدین،
یاخشیلارا بیدرد یامان ائیله مک اولماز.
علیجان قوسی تبریزی
اول جانه که شراب وصالین نصیب اولا،
حور بهشته طعن ائده آب زلاله‌یه.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اول بت لیلی وشین عاشیق مجنونو اولوب،
شهرت عشق ایله سیّد کیمی افسانه ایدیک.
سید عظیم شیروانی
او گۆن کی، سینه‌نی سیپر ائیله‌دین،
قارانلیق گئجه‌نی سحر ائیله‌دین،
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
او کس که ایستیه سندن جواب نامه لری
امام مفترض الطاعه دور او عرش جناب
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
او توزلی قبره حسینی اولوبدی چوخ مشتاق
دوزت وسایلینی یا مسبب الاسباب
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
او اودلو، او قاینار، جوشغون خیصلتله،
بو سویوق شهرده نئجه دؤزور او؟
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اوّلده منی آلدی کشاکش‌لر الیندن
آخیرده بو تشویش‌لره آیا نیه وئردی
حمیده رئیس‌زاده - سحر خانیم
اوّل ائله‌ییب مهر و محبت منه، آخر
مندن، نه بیلیم کی، بئله بیزار اولا جاقسان.
سید عظیم شیروانی
امید وار کی، توتام بیر طرفده دامنینی،
سوورسالار کول ائدیب فرقتینده باده منی.
سید عظیم شیروانی
اگیلیب طرف بناگوشینه، درد دلیمی
یا او تاغین دئیه، یا طرۀ دستار سانا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اگرچی سنسیز اولور اهل عشقه باده حرام،
لبین خیالی ایله واجیب اولدو شورب مدام.
سید عظیم شیروانی
اگر فراقینی گؤرسم، گؤره ن گؤزوم چیخسین،
گؤزومده خاک رهین عین توتیا، گئتمه!
خورشید بانو ناتوان
اسریتدی شوقیلن منی ذکر لب و رخون،
تا سلسبیل لعلینی تؤکدو پیاله‌یه.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اسرار کنت کنزی بیان ائیله‌دی لبین،
نظاره‌ی جهانه رخون آفتاب ایمیش.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
اثرده عشق سؤزو عقله اوخشاماز، قؤوسی،
بو اودلو نالۀ نئی یوز ترانۀ «داوود».
علیجان قوسی تبریزی
ائیله مز خلوتسرای سرّ وحدت محرمی
عاشقی معشوق دن، معشوقی عاشقدن جدا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ائی حبیبی، اول حبیبین دردی-عشقی-سوزونو
جان و کؤنلون یولداش ائیله کیم، بودور خئیرالمآب
حبیبی
ائرمنی آروادین ایله آرانی وورما هله،
یۆکسک ایستاتوس اولان واختی پئشیمانلیق اولار.
بابا پنهان
اینانیب آیریلیق دردینه دؤزدوک.
ذرّه‌لر محو اولمور بو یئر اۆزونده،
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایله ین سینۀ چاکی هدف تیر بلا،
کیپریگین اوخلاری، یا اینکی قاشین یایی دئگیل؟
سید عظیم شیروانی
ایکی امام اؤلن گون توکولدیلر ایوینه
حیالی عترتی توکدی عذارینه خوناب
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
ایستر حقیقی وصلینده به کام دل،
اونون مرادی کام وصالیندادیر سنین.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای وجودون اثری، خلقت اشیا سببی!
نبی اول وقت کی، بالفعل گرکمزدی نبی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای نکته‌ی حقیقت عشقه مرید اولان،
پیر طریقه سور ره عشقین سوراغینی.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای ناله لریم، گلدی اودور قتلیم اوچون یار،
کیم دئدی سنه گئت دل یاره اثرایله.
سید عظیم شیروانی
ای شاخ گول، سنین سر کؤیین اسیری دیر،
هرچند بوی گول، کیمی سیّاردیر، کؤنول.
علیجان قوسی تبریزی
ای دل، گئنه اول شبعده گر یادیما دوشدو،
پیرانه سر اول ساده پسر یادیما دوشدو.
سید عظیم شیروانی
ای خلوتیمه شمع رخوندن بوراخان نور!
دیدارینه مشتاق ایدی چشم نگرانیم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اۆرکلره یول آچان فۆضولی‌نین صنعتی،
ای دیلیم، قۆدرتینله دۆنیالارا یول آچمیش.
بختیار وهاب‌زاده
اؤیله عریان گرک آوارۀ صحرای جنون
کی، تعلق تیکنی توتمایا اصلا اتگین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اؤزون انصاف ائله، ای لب لری شهد و شکّر،
لب شیرینوه بیر من تکی فرهاد اولومو؟
سید عظیم شیروانی
اؤزلرینی دۆشونوب اؤزگه‌نی اونوتدولار.
سسلردن سس آلدیلار، اؤز سسلری اولمادی.
بختیار وهاب‌زاده
اؤز داشیمی، اؤز قابیرقاما چیرپیرام
توسباغالارین سئویشمه‌ییندن بیر شکیل تاپیم دییه
رقیه کبیری
اولماسایدی گیل آدمده جمالیندان اثر،
قابل اولمازدی اونون تینتی پیمانه اوچون.
سید عظیم شیروانی
اولدو غبار راهیم مردم گؤزونه سورمه،
تا کویین ایتلریندن کسب ائیله‌دیم فضایل.
سید عظیم شیروانی
اول ماهه قرین اولموش ایدی گوشه نشین لر،
ثابت لری اول کوکب سییارایله گؤردوم.
سید عظیم شیروانی
اول گئجه دن کی، شانه دگیب تار زلفونه،
صدچاک کؤنلوموزدور اولان شانه اوغروسو.
سید عظیم شیروانی
اول گون کی، دله دوشدو سنین شوق دهانین،
من اوندا اولان نکتۀ پنهانی بیلیردیم.
سید عظیم شیروانی
اول گول منی، گؤر، ائیله‌دی مشهور قباییل،
ایله کی، ادی شهره ائدیب قوم ایادی.
سید عظیم شیروانی
اول حور وعده سینه بهشت وصال ایچون،
قرآنجا اعتبار ائدوبم، حاصل کلام.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اوزادیب باشیمیزی خومدن ایچردیک مئی ناب،
مست میخانه ده، بی منت پیمانه ایدیک.
سید عظیم شیروانی
اورا چاتان زامان دایاندی بیر آن،
گؤردوم کی، الینی اوزاتدین منه...
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اودا یاندیرماسا بیر شعله ایله نه فلکی،
نه بیتر آتش آه دلسوزانیمدان؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی
او نه «بلی» دئدی، نه ده باش اگدی.
سانکی ایکی دۆنیا باش-باشا دگدی.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
او قد و قامتی گؤردوکجه خدا دان دیلرم،
دولانیم باشینا کیم شمعه نئجه پروانه،
فاطما خانیم کمینه
اهاتمده نه دیر بیلیرم مرادین کیم
عزیز عالم ایکن خاک و خاکسار ائتدین
ملا محمد بن سلیمان فضولی
انبیادان کیمه سن تک بو، میسردیر کیم،
آدمه وجه مباهات اولا عزّ نسبی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
الله‌ی اونوتموشلارا خاطیرلادان اولدوم،
غافیللری هۆشیار ائله‌دیم، من نه دئدیم کی؟!
بابا پنهان
ائی نوری-مئهری-عالم، بیر مه دۆرور کی، یۆزون،
مئهر ایله ماهه ائیلر هر دم‌به‌دم سیرایت.
حبیبی
ایندی یوخولاردا منیم گؤردوگوم،
بیر زامان وار ایدی، حقیقت ایدی...
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایندی گلیب چیخدیم بو دا بیر درددیر،
قبیر داشلارینا اگیلیر باشیم.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایندی او گۆنلردن اوزاقسان داها،
آرتیبدیر شؤوکتین، جلالین، تبریز!
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایروان خانلیغینی ضبط ائله‌مکدنسه قاچیب،
باکیدا قورماغا گلدیک تزه خانلیق قاراباغ.
بابا پنهان
ایاغینا باشیمی سالمیشام منِ درویش،
جناب حضرتینه اتصال بئیله گرک.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای منی دام ساچین چکدی سر دارینه،
جانیمی یاخدی غمین آتش رخسارینه.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای کرب و بلا سنده کی شش‌گوشه مزاری
بیر نوع سایوب با عظمت حضرت باری
سیدرضا حسینی - سعدی زمان
ای شاخ گول اول قامت موزون هوسیندن،
چوخ سرو بو گولشنده خرامان اولاجاقدیر.
علیجان قوسی تبریزی
ای رخون قبلۀ جان، خاک درین کعبۀ دل،
ره عشقینده فنا سرحدی اول منزل.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
ای خسرو زمانه ده حسنیله خوبلرین،
شاه جهانی حضرتینه بیر گدا دئمن.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای جنتین شرابی لب یاردور دئین،
جانیم حیات لم یزل اول یاردن دیلر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی
ای ابر تونوک مایه منی سانما تهی دست –
کیم، بحر گؤهر دیدۀ گریانه یئتیشمز.
علیجان قوسی تبریزی
اؤزونو بیر گئجه اوخشاتدی عارض یاره،
بو وجه دندی کی، نقصانه دوشدو ماه تمام.
سید عظیم شیروانی
اونون قاباغیندا دایانیرام من.
بیر آرخین اۆستونده او دورموشدو تک،
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اونو تاپشیردیلار قارا تورپاغا.
سن گئتدین، آرخانجا آنام دا گئتدی،
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اونلارا سن همدم اولمورسان نیه!
یولونو گؤزله‌ییر باخ بو کیتابلار،
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اولدی پابوس شریفیله مشرف لب حوض،
بولدو دیوار لطیفیله ضیا دیدۀ جام.
ملا محمد بن سلیمان فضولی
اولدو قتلیمده پشیمان، پشیمانم کیم،
ناله ایله اؤزوم اول ماهی پشیمان ائتدیم.
سید عظیم شیروانی
اول قاشی یایین اوخلارینی چکمه سینه دن،
چکسن سالیر جاهانه خلل قان فواره سی.
سید عظیم شیروانی
اول خداوند احد عشقینه جاندان راغیب،
یوخدو بو کعبه ده چون ذوق و صفادن غیری.
سید عظیم شیروانی
اول چشم سیاه مستی گؤرن کیمسه بیلیر کیم،
یوز تیر قضا ناوک مژگانه یئتیشمز.
علیجان قوسی تبریزی
اول آتش سوزانه نه حاصل یاووق اولماق،
تا یانمایا مقصودونا پروانه یئتیشمز.
علیجان قوسی تبریزی
او وقتدن کی، هامی ماسیوانی ترک ائتدیم،
یقینیم اولدو کی، سلطان ماسیوایم من.
سید عظیم شیروانی
او گون اولسون کی، گئنه مجلسه دلبر گلسین
چیخیبان برج دن اول ماه منور گلسین.
سید عظیم شیروانی
او سؤزلر ایندی ده منه عزیزدی...
سونرا دا باشلاندی هیجران گۆنلری،
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
او زلفه دل وئرنی خاطریم اولوبدور جمع،
ملامت ائیله‌مه ین چوخ دا من پریشانی.
سید عظیم شیروانی
اندوه و درده کؤنلومی صاحب تحمل ائت،
درده تحمل ایله ین اهل رضا حقی!
ملا محمد بن سلیمان فضولی
امیدوارم ایدیم اول کی بیر نشاط گؤرم
بنای محتمی شیمدی استوار ائتدین
ملا محمد بن سلیمان فضولی
امید وار کی، ائده عفو جورمومو جورمی،
خطا لریمی بیلیب، سیّدا، جواب دئدیم.
سید عظیم شیروانی
الدن چیخارام زلف پریشانینی گورجک
ایشدن گیدرم سرو خرامانینی گورجک
میرزا محمد علی صائب تبریزی
التفاط ائیله دین اوّل منه شیرین شیرین،
آخر عشقینده منی عالمه فرهاد ائتدین.
سید عظیم شیروانی
اَیری بئل ایله اکدیگی ده چیخدی اَییلمیش،
یعنی کی، بو خیصلت گله‌جک چاغلارا قالدی.
بابا پنهان
ائی کی، قدّی-دیلبری سروی-سهی‌یه بنزه‌دن،
راست ائت، بالله، نظر کیم، مۆنتها بالا گلور.
حبیبی
ائویم زندانیم، مژموریم ژوز ایچیمده
هاراقاچسین انسان بو زندانالیندن
محمد حسین بهجت - شهریار
ائله بیل یئنیجه آیریلمیشدیق بیز،
الینین ایستی‌سی الیمده ایدی...
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ائشیدوب پیرون سؤزون، ایچتوم حۆضوری-قلب ایله،
ج‍ۆمله ایسقاطی-صلاتیمه کفارت ائیله‌دیم.
حبیبی
ایندی یاد اؤنونده سوسماق اولارمی؟
ساوالان، من سنه تاپشیردیم آخی
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
ایله‌دی عشقون منی قلخان ملک تیرینه
ای گوزی قاشی بیلیک لی شهریاریم هارداسان
عمادالدین نسیمی
ایستر کؤنول اول عارض گولگونو عرق ناک،
گول گؤرسه، گولابه اولور عطار خیالی.
سید عظیم شیروانی
ایام وصل گئتدی الیندن بو سیّدین،
گویا کی، بزم وصل خیال ایدی، خواب ایدی.
سید عظیم شیروانی
ای مقدمین فداسی، بلا لر چکیر باشیم،
گل، گل کی، کئچدی صبر و قراریم قراردن.
سید عظیم شیروانی
ای گوزل یوخدور منیم تک قددیوه دلباخته
قدریمی من بی کسین بیلسن، دولانیم باشیوا
حئیران خانیم
ای کاش اولایدی بو تماشاده گؤزوم کور،
بیگانه‌لری گولشن آرا یارایله گؤردوم.
سید عظیم شیروانی
ای خوشا نقشینه اول عاشیق حقبینین کیم،
نقش دن پئی آپاریب عاشیق نقاش اولدو.
سید عظیم شیروانی
اۆرگیمده نئچه-نئچه آرزوم وار،
اولو تانریم، بو بنده‌نه حیان اول.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اونون هر سطرینده اۆرک قانی وار،
کؤنلوم دینجلمه‌ییر اونو آنماسا.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
اولسا ناکاملیغیم گر او پری نین کامی،
دیل دیوانمی حق دهرده ناکام ائله سین.
سید عظیم شیروانی
اولایدی ذاتیم ازل دن اگر زر خالص،
یانیب بو بوته آرا ایمتاحانه گلمز ایدیم.
سید عظیم شیروانی
اول گون کی، قدم شوق ایله بو گولشنه قویدوم،
من سرزنش خار مغیلانی بیلیردیم.
سید عظیم شیروانی
اول خیضر خط گئدیب خزری لر دیارینا،
خیضر ره اول، بیزی دخی سن اول دیاره چک.
سید عظیم شیروانی
اوغورلو باشقا بیر حال،
گلمیشدیر گۆرجوستانا.
«اینقیلاب و مدنیت» ژورنالی. ۱۹۲۹
احمد جواد
اودلار اؤلکه‌سی‌نین گئن قوجاغیندا
گئنیش صحرالارا رهبر اولئیدیم.
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
او قدر آغلادیم اول ماه غمیندن، سیّد،
عاقبت نوح کیمی عالمه طوفان ائتدیم.
سید عظیم شیروانی
او دئدی، تنهالیق یاراشمیر سنه،
بو سولغون کیتابلار سنین دئییلمی؟
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
او تار توره‌لرین ایله بوینوما زنجیر،
جنونا وار هوسیم، قویما بی قلاده منی.
سید عظیم شیروانی
او بیگ خان یازیقلار نه انسانیمیشلار
عبث آغلیاردیقاو بیگ خان الیندن
محمد حسین بهجت - شهریار
او اینام، او تمکین، او غم یئرینه
اونون گؤزلریندن آخان یاشدیرمی؟
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو
