مانتو مجلسی، شومیز، تونیک شلوار ابروبادی

زینهار بخیه سینی چوخ اینجیتمه کیرپیگین،
دؤنمز قیلینج لاریله اوزوندن نظاره میز.
علیجان قوسی تبریزی

زینهار الینه آیینه ای سنگدیل آلما،
اؤز جانینا رحم ائیله کیم، اودلارا دوشرسن.
علیجان قوسی تبریزی

زینت ایچون جسم دیواریندا ائتمزدیم یئرین،
چکمه سه یه‌دی عشق لوحی جانه تمثالین سنین.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زیروه‌لر باشیندا زیروه‌لنیم من.
گؤزه گؤرونمه‌ین عؤمور یولومدور
بختیار وهاب‌زاده

زیروه‌لر باشینا اوجالا بیلمز.
تکرلر اۆستونده دییرلننر
بختیار وهاب‌زاده

زیروه‌سینده یول وار داغین.
داغ نه قدر اوجا اولسا،
بختیار وهاب‌زاده

زیر بار غم هر سیمبر اولدوق بسدیر،
بیوفا لر غمینی بیزلره بار ائتمه دخی.
سید عظیم شیروانی

زیبس کی، یاغدی داش لار باشیما بو چرخ مینادن،
درست ایکن پوزولدوم، ساغر مئی تک شکست اولدوم.
سید عظیم شیروانی

زیبس تپیده لنیر مبتلا کؤنول، قویماز
کی، اول پریوشه من حال جسیم و جانی یازیم.
سید عظیم شیروانی

زیبا خانم لعلی‌نین غزلینه تضمین
فلک ایستیردی فیرلانسین خطا گئتسین عتابیله
حمیده رئیس‌زاده - سحر خانیم

زیاده غمزه ده یم هجرایله، خوش اول گون لر
کی، من بو غمزه ده لیک دن زیاده خرم ایدیم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زۆمرود گؤزلرینی گؤرسونلر دئیه،
شاملار بوی آتمیشدیر، اوزانمیش گؤیه.
احمد جواد

زۆلفه باغلی قوی گئدیم، آخیر دۆشوم زیندانه من.
دؤورو دؤنموش دؤور دؤوران ائتمه‌دی کامیمجا آه!
خورشید بانو ناتوان

زۆلف و رۆخساریندیر، ائی جان، سوره‌یی-نور و دۆخان،
گر بو معنیدن آنا شام و سحر دئرسم، نولا؟
عمادالدین نسیمی

زولفوندن آیری دام بلایه بلا دئمن،
اول دامه من منیم کیمی بیر مبتلا دئمن.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زولال لب لرین “عین التسما سلسبیل”* اولدو،
دئدیم بیر جوره اوندان، عالمه قانیم سبیل اولدو.
سید عظیم شیروانی

زهی، جواهر احسان عامه معدن خاص،
دور شفاعت ایچون بحر رحمته غواص.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زهی جان که بو جگر قانینا بو یانه دئدیم،
آفرین اول تنه که عشق اودونا یانه دئدیم.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زهر قهرین ایچمه دن وار ایسه قصدین، قتلیم ائت،
آب حیوان ایچسم اؤلدورمک اولور مشکل منی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زهددن کئچمز فضولی، ائیله مز ترک ریا،
پند چوخ وئردیم، ائشیتمز عارسیزدیر، عارسیز.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زهددن قان قورویوپدور باغریم ایچره لاله تک
تازه قیل اسکی می ایلن بوقورولموش کونلومی
میرزا محمد علی صائب تبریزی

زهد و تقوا خبرین عابد ربانیه سور،
اوخو اول آیتی کیم حق دئدی من کان دئدیم.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زندگانلیق قؤراتا بیر شیئی اؤلوب َیه لازم قؤراتا بیلمه ییرم
بیر سوموک دور کی بؤغازلاردا قالیب کیم آتا یاکیم اوتا بیلمه ییرم
محمد حسین بهجت - شهریار

زنجیرده بیر کیمسنه جان وئرمه‌دی من تک،
اول سلسلۀ زلفه گرفتار اؤلورم من،
سید عظیم شیروانی

زمانه‌ده سوالیم
مین جاوابا سیغیشماز.
۱۹۹۴
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو

زمانه سالدی عجب موحنت و ملال منی،
او ماهرو دن ایراق وئردی غم زواله منی.
خورشید بانو ناتوان

زمان یورولدی بیحاصل سورونمکدن
یول اونودولدی ذهنیمده
حمیده رئیس‌زاده - سحر خانیم

زلفی کیمی آیاغین قویماز اؤپم نگاریم،
یوخدور اونون یانیندا بیر قیلجا اعتباریم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زلفی سیه صنم لر اولموش سنین اسیرین،
عشقینده هر بیری نین اؤز زلفی بوینی باغی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زلفوه ظلمت دوران دئدی لر، گئرچک ایمیش،
لبوه چشمۀ حیوان دئدی لر، گئرچک ایمیش.
سید عظیم شیروانی

زلفون گؤتوروب ال، اوزون ایمانه ائدر قصد،
کافر آلانی ایندی مسلمان آلیر الدن.
سید عظیم شیروانی

زلفون آنیبان سورۀ ”واللیل” اوخویوردوم،
من هر گئجه بو معن قرآنی بیلیردیم.
سید عظیم شیروانی

زلفون ائله‌دی خاطر عشاقی نشیمن،
اول شکل چلیپا بو کلیسا لره دوشدو.
سید عظیم شیروانی

زلفو رخساری خیالی روز و شب بسدیر اونا،
عاشیقین کؤنلونده فکر کفر و ایمان اولماسین.
سید عظیم شیروانی

زلفو خطین هوسی، ای گول رعنا، قویماز
باغدا مایل اولوم سونبول و ریحانه منی.
سید عظیم شیروانی

زلفو خطین گتیریر عارضینه جانانین،
کافر ایستر عجبا، کافری اسلام ائله سین؟
سید عظیم شیروانی

زلف و رویون ایلدی مذهبیمی سست منیم
یا منی کافر ایله یا ده کی ایمانه یئتیر
حئیران خانیم

زلف و رخون حقیقی‌یه کفر و ایمان ایمیش یقین،
کفری ایمان بیلن کؤنول پیر مغانه طعن ائدر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زلف و رخساری خیالیله ندیر حالین، دئمک
اؤیله یم کیم، گئجو گوندوز برابردیر مانا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زلف مشکینینی ائیلرمی گئنه جانه کمند؟
گئنه دل صیدینه آهو گؤزو صیاد اولومو؟
سید عظیم شیروانی

زلف مشکینین آلیبدور روخون حاله صفت،
بئله بیر حالت اولور جمله او مهرولرده.
فاطما خانیم کمینه

زلف مشکی نینه دل وئردین، او، قانین تؤکدو،
بو خطا دوشدو اؤزوندن، منه ایسناد ائتدین.
سید عظیم شیروانی

زلف مشک افشانینی چون شانه قیلدین در صباح،
سر بسر توتدو جهانی مشک نابی کؤنلومون.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زلف سیاه یار خیالیله، زاهدا،
تسبیح قصدینه اؤزومو مایل ائتمیشم.
سید عظیم شیروانی

زلف ترارین اولوب گؤزلرینه یار، آخر
بو قارا اوغرو حرامی لره یولداش اولدو.
سید عظیم شیروانی

زلف تارینی قیلان بوینوا زنجیر جنون،
اولمایان تارییا بنده سن ایدین، یا من ایدیم؟
سید عظیم شیروانی

زلف آراسیندا کؤنول عارض دلبر تاپدی،
بو قارانلیق گئجه ده ماه منور تاپدی.
سید عظیم شیروانی

زلال خون دلدن دیر گؤزوم پیمانه سی مملو،
حباب اوستینده دیر اول نقطه کیم، قورلار زلال اوزره.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زعشق رونق مجلس ایریشدی اصحابه
گؤرنده طالب میخانه رند قلاّشی.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زرق و ریاسی زاهدین، قابل حضرت اولمادی،
ظن و گمان ایچینده‌دیر، شبهه‌سی بیگمان دگیل.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زرق دریاسیندا بیر خاشاک دیر کیم، جیزگینیر
صوفی شیاد کیم، دوران توتوب ائیلر سماع.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زخمه زخمه یوخلاییب‌دیر، سانماکی سامانسیزام
نغمه‌تک اظهاره قالخیب تار یانیندان گلمیشم
حمیده رئیس‌زاده - سحر خانیم

زخم لردن مین آغیز اوچدوم ادای شکره کیم،
هر داغون بیر نعمت غیر مکرردیر مانا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زخم سیتمین اولمادی بو سیّده کاری،
صد حیف، صد افسوس، گونه کار اؤلورم من.
سید عظیم شیروانی

زبانیم آچماق اوچون آچما ای رقیب آغزین –
کی، غنچه قفلینی نوک کلید خار آچماز.
علیجان قوسی تبریزی

زبان سؤزدن قالیب خالی، ترحم ائتدیم احوالی،
گؤزومه تار اولوب دونیا، دمادم جسم و جان آغلار.
خورشید بانو ناتوان

زایر میخانه یم، من سجده سیدیر طاعتیم،
عشق پیریم، نقد جان نذریم، توکل نیتیم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زاهیدا، سن فاریغ اول، آهیمدن ایکراه ائیله‌مه،
کیم، منیم باغریمدا چوخدور غمزه‌لردن یاره‌لر.
شاه اسماعیل صفوی - خطایی

زاهید، قوپارما سن منی مئیخانه‌دن بو گۆن،
روز-ازلده یار ایله پئیمان یئتر مانا.
شاه اسماعیل صفوی - خطایی

زاهدین طعن ایله دؤندردیم اوزون محراب دن،
مونجه بولماز اجر مین کافر مسلمان ایله ین؟
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زاهدین ائتمه نظر جامی پشمینه سینه،
کؤنول، آلداتماسین اول خیرقۀ سالوس سنی.
سید عظیم شیروانی

زاهدا، مندن نه حاصل کیم، اوخورسان مسجده،
منده طاعت یوخ، هامان آلایش سجاده یم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زاهدا، گؤر سینه چاکی شعله سین، بیزدن ساقین،
بیر اوجاغیز بیز کی، سوزان دیر در و دیواریمیز.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زاهدا، سن قیل توجه گوشۀ محرابه کیم،
قبلۀ طاعت خم ابروی دلبردیر مانا.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زاهدا، دینوی سن وئردین عبث شیطانه،
شیخ صنعان وئریب اؤز دلبر ترساسی اوچون.
سید عظیم شیروانی

زاهدا، ترک ائتمه زاهدلر وصال راحتین،
گر عبادتدن همین غلمان و حورا دیر غرض.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زاهدا! گل سجده قیل شول صورت رحمانه سن،
سجده‌ی حقّی سنه چون اهل تقوی گؤستریر.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زاهد، چوخ ائتمه طعن مئی افتاده سینه کیم،
چوخلاری ییخدی پیر مغانین کرامتی.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زاهد کج بین نه بیلسین عارضین اسرارینی،
فیض آپارماز گول تاماشاسیندان امانین گؤزو.
سید عظیم شیروانی

زاهد خودبین نه بیلسین ذوقینی عشق اهلی نین،
بیر عجب مئیدیر محبت کیم، ایچن هوشیار اولور.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زاهد تقویدن ایسته زهد و تسبیح و نیاز!
جاهل نامحرمه فاش ائتمه‌گیل اسرارینی!
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زاهد به غیر زهد چو بیلمز طریق عشق،
یوخدور صفاسی، من اونا اهل صفا دئمن.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زاهد ائشیتدی نفخهً صورین صداسینی،
یوم القیامت اولدو، نه یاتورسان ای بشر!
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی

زاهد ایشی ظاهرده عبا دیر و دعا دیر،
ملعون کیشیدیر، حیله و تزویر نهادی.
سید عظیم شیروانی

زامانمی آیریلدی اؤز آخاریندان؟
اصلیمی هیچقیردی، کرم‌می یاندی؟
بختیار وهاب‌زاده

زامانلار کئچیرمیش قارلی داغ کیمی.
اؤپئیدی سینه‌می یئللر هر سحر،
بالاش آبی زاده - آذر اوغلو

زاماندان-زامانا عقیده‌نیزی
کئچیریب یاشاتدی نغمه‌لرینیز؛
بختیار وهاب‌زاده

زامان کئچیر، یئر دگیشیر
بو مۆقدّس دؤوره‌ده...
بختیار وهاب‌زاده

زامان زامان اثر پرتو جمالیندن
معالج دل پردرد و چشم پرنم ایدیم.
ملا محمد بن سلیمان فضولی

زامان بیزدن کام آلیبدیر،
داها اۆرک قوجالیبدیر. بیزدن آنجاق آد قالیبدیر،
نه سن گۆلسن، نه من بۆلبول.
بختیار وهاب‌زاده

زامان احترازیم دیر بو گون، میل شراب ائتدیم،
بحمدالله کی، آخر عمرده من بیر ثواب ائتدیم.
سید عظیم شیروانی

زار-زار آغلار چۆ بۆلبول گۆل یۆزونچون مۆرغ-جان
جاندان ائتمیشدیر منی جؤور ایله دؤور-روزیگار.
شاه اسماعیل صفوی - خطایی

زُلف و رُخون که شام و سحردن خبر وئرور،
اونون مشامی روح بشردن خبر وئرور.
مظفرالدین جهان شاه - حقیقی